Bir gün Abdulcabbar ağacın kölgesinde uzanıb dostu ile söhbet edirdi. Hesir papağını kürsünün üstünde goymuşdu. Bir azdan Abdulcabbarı esnemek tutur, üzünü yana çevirib yatir. Oyananda papağını yerinde görmür. Başa düşür ki, dostu onu dolamaq üçün gizledib. Hec üstünü vurmur. Durub getmek isteyende dostu soruşur: -Ay Abdulcabbar, bes papağın hanı? Abdulcabbar o teref bu terefe baxıb deyir: -Yeqin eşşeh yiyitti. Axı papağım hesirden idi.