Bir cavan satıcı ilə xeyli danışandan sonra arvadı Hacı dayıya şikayət edir:
-A kişi, hunu görürsən? Tərbiyəsiz köpəh uşağınnan allah kəlməsi kəsirəm, elə şonquyuf üzümə baxır, ağzı da qaranquş balası kimi həmişə açıla qalıf. Arvad-zad görmüyüf-nədi?
Hacı dayı ağzını aralayıb istəyir ki, cavab versin, amma arvad imkan verir, oğlanın qarasınca söyür. Axır bir fürsət tapan Hacı deyir:
-Arvad, bəlkə o yazıq da ağzını açırmış ki, söz qabağına söz çıxarsın. Yazığa sözünü deyib ağzını bağlamağa imkan verməmisən daa.